آفازی یک اختلال زبانی است که می تواند بر توانایی فرد برای برقراری ارتباط تأثیر بگذارد. این می تواند صحبت کردن به وضوح یا درک زبان را برای افراد دشوار کند و همچنین بر توانایی خواندن و نوشتن آنها تأثیر می گذارد.
شدت آفازی می تواند به طور چشمگیری متغیر باشد – در برخی افراد، ارتباط می تواند تقریبا غیرممکن باشد، در حالی که در برخی دیگر، می تواند اثرات بسیار جزئی داشته باشد.
آفازی زمانی رخ می دهد که بخش هایی از مغز که مسئول زبان هستند آسیب ببینند. و در حالی که این بیماری در افراد میانسال و مسن‌تر شایع‌تر است، می‌تواند افراد در هر سنی از جمله کودکان را تحت تاثیر قرار دهد.
همانطور که می دانید، مغز ما دارای دو نیمه است – سمت چپ و سمت راست. مهارت‌های زبانی ما معمولاً در سمت چپ شکل می‌گیرند و توسعه می‌یابند، و زمانی که نواحی این سمت از مغز آسیب ببینند، می‌تواند منجر به اختلال در توانایی‌های زبانی ما شود.
بعلاوه، آفازی می تواند تنها یک جنبه از زبان را مختل کند، مانند توانایی به هم پیوستن کلمات در جملات یا یادآوری نام افراد و اشیاء. با این حال، معمولاً بخش‌های متعددی از ارتباطات درگیر می‌شوند. این می تواند ارتباط افراد با عزیزان، هدایت فعالیت های روزمره زندگی، ارتباط اجتماعی با دوستان و خانواده یا انجام فعالیت در محل کار را دشوار کند.
به عنوان والدین، مراقب، همسر یا یکی از اعضای خانواده فردی مبتلا به آفازی، تماشای تلاش یکی از عزیزان برای برقراری ارتباط می‌تواند ناامیدکننده باشد. با این حال، درمان‌های مؤثر و همچنین راه‌های زیادی برای مشارکت و کمک به افراد برای غلبه بر موانع ارتباطی‌اش وجود دارد.
مانند تمام چالش های گفتاری و زبانی، گفتاردرمانی موثرترین راهکار درمانی است ، گفتاردرمانی آنلاین ( گفتاردرمانی از راه دور ) نیز برای آن دسته از عزیزانی که به دلیل بعد مسافت و یا هر علت دیگری نمی توانند در جلسات حضوری گفتاردرمانی شرکت کند بسیار مفید است.
متخصصان گفتاردرمانی آنلاین ما پس از ارزیابی دقیق فرد مبتلا یه این اختلال برنامه گفتاردرمانی منحصر به هر فرد را تنظیم می کنند.
انواع آفازی
جنبه های مختلف زبان در قسمت های مختلف مغز اتفاق می افتد. با گذشت زمان، محققان توانستند الگوهای مختلف اختلال گفتاری را که با محل آسیب مغزی مطابقت دارد، شناسایی و تشخیص دهند. در زیر چند نوع آفازی و علائم رایجی که در نتیجه ممکن است رخ دهد، آورده شده است.
آفازی ورنیکه
این نوع ناشی از آسیب به لوب تمپورال مغز است. افراد مبتلا به نوع ورنیکه اغلب در درک معنای کلمات گفتاری مشکل دارند. در حالی که آنها معمولاً می توانند گفتار تولید کنند، جملات آنها ممکن است معنی نداشته باشد و ممکن است کلمات غیر ضروری اضافه کنند یا کلمات ساختگی ایجاد کنند. اغلب از این اشتباهات بی خبرند. در نتیجه، دنبال کردن، درک یا استنتاج معنا از آنچه که یک فرد می‌خواهد بگوید، برای شنوندگان دشوار است.
آفازی بروکا
این نوع اختلال زمانی رخ می دهد که لوب پیشانی مغز آسیب دیده باشد. این می تواند بر نحوه کنار هم قرار دادن کلمات برای ایجاد جملات کامل و منسجم تأثیر بگذارد. این افراد اغلب با جملات کوتاهی صحبت می کنند که با تلاش زیاد تولید می شود، خروجی گفتار به شدت کاهش یافته است. در نتیجه، دایره لغات آنها ممکن است محدود باشد، ممکن است در تشکیل جملات قابل فهم مشکل داشته باشند، و اغلب کلمات کوچکی مانند “است”، “the” یا “و” را حذف می کنند.
آفازی گسترده
این معمولاً شدیدترین شکل آفازی است که از آسیب گسترده به بخش‌هایی از مغز که مسئول زبان هستند، ناشی می‌شود. افراد ممکن است مشکلات ارتباطی شدیدی داشته باشند، آنها ممکن است کلمات قابل تشخیص کمی تولید کنند، زبان گفتاری را کمی درک کنند یا اصلا نتوانند بخوانند یا بنویسند. همچنین ممکن است همان چند کلمه یا عبارت را به طور مکرر بیان کنند.
کلمات مرتبط :
