اختلال گفتار و زبان کودکان
آیا کودک شما مبتلا به اختلال گفتار و زبان تشخیص داده شده است یا مشکوک هستید که کودک شما ممکن است مشکل گفتار یا زبان داشته باشد؟ اگر چنین است، می توانید با متخصصان گفتاردرمانی آنلاین ما مشورت کنید.
بسیاری از کودکان در سن 2 سالگی خطاهای مشابهی ایجاد می کنند. با این حال، کودک 4 یا 5 ساله ای که صداهای گفتاری را حذف می کند باید توسط SLP ارزیابی شود، زیرا اکثر کودکان 4 و 5 ساله این خطاها را ایجاد نمی کنند.
ممکن است تعجب کنید که چرا برخی از کودکان 3 ساله کاملاً واضح صحبت می کنند، در حالی که برخی از کودکان بزرگتر بگونه ای صحبت می کنند که درک آن دشوار است.
متخصصان گفتاردرمانی آنلاین ابتدا اقدام به ارزیابی دقیق شرایط کودک شما کرده و بر اساس نوع و شدت اختلال برنامه گفتاردرمانی را برای به بهبود شرایط گفتاری در کودک شما ارائه می دهند.
دلایل اختلال گفتار و زبان کودکان
اختلال مفصلی
اختلال مفصلی یک مشکل در تولید صداهای گفتاری به دلیل قرارگیری، زمان بندی، فشار، سرعت و یا هماهنگی نادرست مفاصل درگیر در امر گفتار هستند. این موضوع می تواند منجر به اضافه، حذف، تحریف یا جایگزینی صداها شود. درک کودکانی که اختلالات مفصلی دارند ممکن است دشوار باشد. توجه به این نکته ضروری است که یک سلسله مراتب رشدی برای رشد گفتار وجود دارد. تعویض صدا در 2 سالگی ممکن است از نظر رشد مناسب باشد، اما همان خطا در 4-5 سالگی نیاز به اصلاح دارد. بیان به تولید صداهای گفتاری از طریق دستکاری مفاصل (لب ها، زبان، دندان ها، فک و ابرو) به روشی خاص برای به اشتراک گذاشتن افکار (زبان) خود با افراد دیگر اشاره دارد. هر زبانی صداهای گفتاری منحصر به فردی دارد که برای ایجاد کلمات استفاده می شود.
اختلال شنوایی
کاهش شنوایی یکی از دلایل مهم اختلال گفتار و زبان کودکان است. برای کودکان بسیار مهم است که در سنین حساس یادگیری از تولد تا 3 سالگی به وضوح بشنوند. کودکی با حتی یک کم شنوایی خفیف، ممکن است برخی از جنبه های زبان مادری را نشنود (به عنوان مثال، /f/ و /s/ در انگلیسی با صدای بلند هستند). تصور کنید که یک مکالمه را بدون شنیدن تمام صداهای گفته شده در ابتدا، وسط یا انتهای کلمات می شنوید. سیگنال گفتار قادر به ارائه یک نمونه کامل از گفتار عادی نخواهد بود. با این حال، انتظار می رود که یک کودک خردسال از آن نمونه گفتار «ناقص» یاد بگیرد. یک کم شنوایی خفیف می تواند فرصت شنیدن چگونگی تولید و تسلط صحیح بر صداها را از کودک سلب کند.
ناهنجاری های فیزیکی
کودکانی که با ناهنجاریهای فیزیکی متولد میشوند یا به آنها مبتلا میشوند، از جمله: شکاف لب یا کام، که در آن استخوان و یا بافت قسمت بالایی دهان به درستی تشکیل نمیشود دچار اختلال گفتار و زبان می شوند و نیازمند گفتاردرمانی هستند. گفتاردرمانگران اغلب می توانند گفتار کودک مبتلا به شکاف کام را فقط از طریق ضبط صدا شناسایی کنند، زیرا شکاف اجازه می دهد هوا به داخل بینی خارج شود و در نتیجه گفتار خالت تودماغی پیدا می کند.
اختلالات عصبی عضلانی
گفتار احتمالاً تحت تأثیر اختلالاتی است که بر سیستم عضلانی تأثیر می گذارد، مانند فلج مغزی (غیر پیشرونده اختلال حرکتی ناشی از آسیب مغزی) و دیستروفی عضلانی (بیماری پیشرونده ای که در آن عملکرد عضلات در نتیجه ژن های معیوب کاهش می یابد).برخی از اختلالات عضلانی به طور خاص نواحی تولید گفتار مغز را تحت تأثیر قرار می دهند و منجر به اختلال گفتاری حرکتی به نام دیزآرتری می شوند. فرد مبتلا به دیزآرتری گفتاری دارد که ممکن است نامفهوم، خیلی آهسته یا خیلی سریع، در زیر و بم و ریتم غیر طبیعی و به طور کلی درک آن دشوار باشد.
تأخیر رشد
انواع اختلالات رشدی، از جمله آنهایی که مادرزادی وجود دارند و آنهایی که پس از تولد به دلیل آسیب یا عفونت به دست می آیند، می توانند باعث ایجاد مهارت های بیان ضعیف شوند. برخی از ناتوانی های رشدی ناشی از عفونت های مادر در دوران بارداری، قرار گرفتن در معرض سموم قبل از تولد (به عنوان مثال، سندرم الکل جنینی)، اختلالات ژنی (مانند سندرم داون)، و زایمان زودرس است. برخی از اختلالات رشدی هیچ علت شناخته شده ای ندارند، مانند اختلال طیف اوتیسم، که بر بسیاری از زمینه های رشد کودک از جمله گفتار تأثیر می گذارد. تأخیرهای رشد عمومی، از جمله ناتوانی های ذهنی یا ناتوانی های یادگیری نیز ممکن است منجر به مهارت های گفتاری ضعیف شود.
کلمات مرتبط :