دلایل لکنت زبان
لکنت زبان یک اختلال گفتاری است که شامل مشکلات مکرر و قابل توجهی در روانی و جریان گفتار طبیعی است. افرادی که لکنت زبان دارند می دانند چه می خواهند بگویند ، اما در بیان آن مشکل دارند. به عنوان مثال ، آنها ممکن است یک کلمه ، یک هجا ، یا یک صامت یا مصوت را تکرار یا طولانی کنند. یا ممکن است در حین صحبت مکث کنند زیرا به کلمه یا صدای مشکل زا رسیده اند.
لکنت زبان در کودکان خردسال به عنوان بخشی از فرایند یادگیری حرف زدن شناخته می شود. کودکان خردسال ممکن است زمانی که توانایی های گفتاری و زبانی آنها به اندازه کافی رشد نکرده باشد دچار لکنت خفیف شوند تا بتوانند با آنچه می خواهند بگویند همگام شوند. بیشتر بچه ها از این مرجله عبور کرده و لکنت آن ها خودبخود برطرف می شود.
اما گاهی اوقات لکنت زبان یک بیماری مزمن است که تا بزرگسالی ادامه می یابد. این نوع لکنت زبان می تواند بر عزت نفس و تعامل با دیگران تأثیر بگذارد.
کودکان و بزرگسالان مبتلا به این عارضه بسته به دلایل لکنت زبان ممکن است از درمان هایی مانند گفتاردرمانی ، استفاده از وسایل الکترونیکی برای بهبود تسلط گفتار یا درمان شناختی رفتاری بهره مند شوند.
گفتاردرمانی آنلاین یکی از راهکارهای موثر در درمان لکنت زبان است بخصوص در شرایط امروزی که ویروس کرونا سبب شده افراد تمایلی به مراکز درمانی نداشته باشند.
معمولاً برای کودکان بین 2 تا 5 سال دوره هایی پیش می آید که ممکن است دچار لکنت شوند. برای اکثر کودکان ، این بخشی از یادگیری صحبت است و به خودی خود بهتر می شود. با این حال ، لکنت زبان مداوم ممکن است برای بهبود تسلط در گفتار نیاز به درمان داشته باشد.
در صورت لکنت زبان با پزشک خود جهت ارجاع تماس بگیرید یا مستقیماً با پزشک آسیب شناس گفتار تماس بگیرید:
- در بزرگسالی شروع می شود.
- بیش از شش ماه طول می کشد.
- با سایر مشکلات گفتاری یا زبانی رخ می دهد.
- بیشتر مکرر می شود یا با بزرگ شدن کودک ادامه می یابد.
- با سفت شدن ماهیچه ها یا مشکل در صحبت کردن ظاهر می شود.
- بر توانایی برقراری ارتباط موثر در مدرسه ، محل کار یا تعاملات اجتماعی تأثیر می گذارد.
- باعث اضطراب یا مشکلات عاطفی می شود ، مانند ترس یا اجتناب از شرایطی که صحبت کردن ضروری است.
علائم لکنت زبان
- مشکل در شروع یک کلمه ، عبارت یا جمله
- طولانی کردن یک کلمه یا صداهای درون یک کلمه
- تکرار صدا ، هجا یا کلمه
- سکوت مختصر برای هجا یا کلمات خاص ، یا مکث در یک کلمه (کلمه شکسته)
- در صورت پیش بینی مشکل انتقال به کلمه بعدی ، افزودن کلمات اضافی مانند “um”
- تنش ، سفتی یا حرکت بیش از حد صورت یا بالای بدن برای تولید یک کلمه
- نگرانی از صحبت کردن
- توانایی محدود برای برقراری ارتباط موثر
- لرزش لب یا فک ها
لکنت زبان ممکن است زمانی که فرد هیجان زده ، خسته یا تحت استرس است ، یا هنگام احساس خودآگاهی ، عجله یا تحت فشار قرار گرفتن ، بدتر شود. شرایطی مانند صحبت کردن در مقابل جمع یا صحبت با تلفن می تواند برای افرادی که دچار لکنت زبان هستند بسیار دشوار باشد.
با این حال ، اکثر افرادی که لکنت زبان دارند می توانند بدون لکنت زبان هنگام صحبت با خود و هنگام آواز خواندن یا صحبت همزمان با شخص دیگری صحبت کنند.
دلایل لکنت زبان
محققان به بررسی علل زمینه ای لکنت زبان می پردازند. ترکیبی از عوامل ممکن است دخیل باشد. دلایل احتمالی لکنت زبان عبارتند از:
- ناهنجاری در کنترل حرکتی گفتار برخی شواهد نشان می دهد که ناهنجاری هایی در کنترل حرکتی گفتار مانند زمان بندی ، هماهنگی حسی و حرکتی ممکن است دخیل باشد.
- به نظر می رسد لکنت زبان می تواند ناشی از ناهنجاری های ارثی (ژنتیکی) باشد.
سایر دلایل لکنت زبان
سکته مغزی ، ضربه مغزی یا سایر اختلالات مغزی می تواند موجب کند شدن گفتار و بروز لکنت زبان شود.
مشکلات احساسی ، حتی افرادی که لکنت زبان ندارند ممکن است در هنگام عصبی بودن یا احساس فشار ، دچار اختلال ناهنجاری شوند. این موقعیت ها همچنین ممکن است باعث شود که سخنرانانی که لکنت زبان دارند کمتر مسلط باشند.
مشکلات گفتاری که پس از ضربه روحی (لکنت روانی) ظاهر می شوند ، غیر معمول هستند و با لکنت زبان تکاملی یکسان نیستند.
کودکانی که دچار تاخیر در رشد یا سایر مشکلات گفتاری هستند ممکن است بیشتر دچار لکنت زبان شوند.
استرس در خانواده ، انتظارات بیش از حد والدین یا سایر انواع فشارها می تواند سبب تشدید لکنت شوند.
کلمات مرتبط :