لکنت چیست؟
لکنت اختلال در الگوهای عادی گفتار است. گاهی اوقات لکنت زبان یا ناروانی نامیده می شود. می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. به عنوان مثال، کسی که لکنت زبان دارد ممکن است یک صدا یا یک هجا را تکرار کند، به خصوص در ابتدای کلمه، مانند “li-like”. همچنین می تواند به عنوان طولانی شدن صدایی مانند “ssssssee” ظاهر شود. گاهی اوقات لکنت شامل توقف کامل گفتار یا حذف یک صدا می شود. یا می تواند قطع مکرر گفتار با صداهایی مانند “اوه” یا “اوم” باشد.
هر فردی در هر سنی می تواند لکنت زبان داشته باشد. اما بیشتر در میان کودکانی که در حال یادگیری شکل دادن کلمات به جملات هستند، رایج است. احتمال لکنت در پسرها بیشتر از دختران است. ناروانی زبان عادی اغلب بین سنین 18 تا 24 ماهگی شروع می شود و تا سن 5 سالگی ادامه می یابد.
از هر 5 کودک، 1 کودک در برخی مواقع دچار ناروانی می شود که به نظر می رسد آنقدر شدید است که باعث نگرانی والدین شود. و از هر 20 کودک، 1 کودک دچار لکنت می شود که بیش از 6 ماه طول می کشد. این واقعیت که گاهی لکنت شدید به نظر می رسد یا بیش از 6 ماه ادامه دارد، لزوماً به این معنی نیست که لکنت یک مشکل مادام العمر خواهد بود. دانستن اینکه به دنبال چه چیزی باشید و دانستن اینکه چگونه به لکنت کودکتان پاسخ دهید، کمک زیادی به جلوگیری از این اتفاق می کند.
لکنت غیر معمول نیست. برای بسیاری از کودکان، این به سادگی بخشی از یادگیری استفاده از زبان و کنار هم قرار دادن کلمات برای تشکیل جملات است. ممکن است بیاید و برود، و ممکن است چند هفته یا چند سال طول بکشد.
علائم لکنت چیست؟
- شروع یک کلمه، عبارت یا جمله را به چالش می کشد
- تکرار یک صدا، هجا یا کلمه
- طولانی کردن کلمات یا قسمت هایی از کلمات
- مکث در یک کلمه (کلمه شکسته) یا از دست دادن کلمات یا هجاها
- سفتی در صورت یا قسمت بالایی بدن هنگام گفتن کلمه
- قبل از گفتن کلمه یا عبارت بعدی، یک کلمه اضافی مانند “um” اضافه کنید
- اضطراب از صحبت کردن
- مشکل در برقراری ارتباط موثر با اطرافیان
همراه با لکنت ممکن است موارد زیر را داشته باشید:
- پلک زدن سریع چشم
- لرزش لب یا فک
- تکان دادن سر
- تیک های صورت
- تشدید لکنت در زمان خستگی یا شرایط استرس زا
انواع لکنت چیست؟
لکنت رشدی شایع ترین نوع است. کودکان 3 تا 8 ساله را درگیر می کند و به تدریج بروز می کند. به آن “توسعه ای” می گویند زیرا در زمانی اتفاق می افتد که کودک بیشتر مهارت های گفتاری و زبانی خود را توسعه می دهد. ممکن است مشکلاتی در مورد زمان بندی، الگوبرداری و ریتم گفتار وجود داشته باشد. زمانی که کودک در حال صحبت در مقابل یک گروه یا پشت تلفن است، این حالت بدتر می شود، اما زمانی که او آواز می خواند، با صدای بلند می خواند یا به تنهایی صحبت می کند، بهتر می شود.
لکنت نوروژنیک بسیار کمتر از لکنت رشدی است. این معمولاً پس از یک آسیب مغزی تروماتیک (از سقوط، تصادف با وسیله نقلیه موتوری، آسیب ورزشی و غیره)، سکته مغزی یا حتی بیماری آلزایمر اتفاق می‌افتد.
لکنت روانی شکل نادری از لکنت است. این در بزرگسالانی اتفاق می افتد که ضربه روحی را تجربه کرده اند یا سابقه بیماری روانپزشکی داشته اند. بیماران مبتلا به این نوع تمایل دارند قسمت اول یک کلمه را به سرعت تکرار کنند.
همیشه نمی توان تشخیص داد که چه زمانی لکنت کودک به مشکل جدی تری تبدیل می شود که تا سال های مدرسه ادامه می یابد. اما نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد لکنت ممکن است مشکل ساز باشد:
- ممکن است متوجه تنش و مبارزه با عضلات صورت شوید.
- همچنین ممکن است متوجه بلند شدن صدا با تکرارها شوید.
- در موارد شدیدتر لکنت، کودک شما ممکن است تلاش و تنش قابل توجهی در تلاش برای صحبت کردن نشان دهد.
- موارد شدیدتر اغلب با تلاش برای جلوگیری از لکنت با تغییر کلمات یا استفاده از صداهای اضافی برای شروع صحبت مشخص می شود. گاهی اوقات، کودک شما سعی می کند از موقعیت هایی که نیاز به صحبت کردن دارد اجتناب کند.
کلمات مرتبط :
لکنت چیست؟ – درمان لکنت – بهترین درمان لکنت زبان – درمان قطعی لکنت زبان