آفازی در سالمندان

آفازی یک اختلال عصبی است که بر توانایی های زبانی تأثیر می گذارد و می تواند تأثیر قابل توجهی بر جمعیت سالمند داشته باشد. 

آفازی یک اختلال ارتباطی است که توانایی فرد در درک، استفاده و فرمول بندی زبان را مختل می کند. اغلب به دلیل آسیب به مراکز زبانی مغز ایجاد می شود که می تواند ناشی از شرایط مختلف زمینه ای باشد.

شایع ترین علت آفازی در افراد مسن سکته مغزی است، اما می تواند ناشی از آسیب های مغزی، تومورهای مغزی و بیماری های عصبی مانند آلزایمر یا پارکینسون باشد.

علل آفازی در سالمندان

سکته مغزی: علت اصلی آفازی در افراد مسن سکته مغزی است. سکته مغزی زمانی رخ می دهد که خون رسانی به مغز مختل شود و منجر به آسیب مغزی شود. اگر ناحیه ای از مغز که مسئول زبان است تحت تأثیر قرار گیرد، می تواند منجر به آفازی شود. شدت و نوع آفازی به محل و میزان آسیب مغزی بستگی دارد.

آسیب به سر: آسیب های مغزی تروماتیک، که اغلب ناشی از سقوط یا تصادف است، می تواند به مراکز زبانی مغز آسیب برساند و منجر به آفازی شود. افراد مسن در معرض افزایش خطر افتادن هستند که می تواند منجر به آسیب سر شود.

بیماری های عصبی: شرایطی مانند بیماری آلزایمر و پارکینسون می تواند باعث آفازی در افراد مسن شود. این بیماری ها به تدریج به نواحی مغز که مسئول زبان هستند آسیب می رسانند و در طول زمان منجر به کاهش توانایی های زبانی می شوند.

تومورهای مغزی: تومورهای مغز می توانند مراکز زبان را فشرده یا نفوذ کنند و باعث آفازی شوند. ایجاد و پیشرفت تومورهای مغزی می تواند موذیانه باشد و آفازی ممکن است یکی از علائم اولیه باشد.

عفونت و التهاب: در موارد نادر، عفونت، آنسفالیت یا سایر شرایط التهابی که بر مغز تأثیر می‌گذارند می‌تواند منجر به آفازی شود.

بیماری های عروقی: به غیر از سکته مغزی، سایر بیماری های عروقی مانند بیماری عروق کوچک می توانند به ماده سفید مغز آسیب برسانند و عملکرد زبان را در سالمندان مختل کنند و منجر به آفازی در سالمندان شود.

عوارض جانبی داروها: برخی داروها، به ویژه آنهایی که اثرات سیستم عصبی مرکزی دارند، ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی، مشکلات زبانی را در افراد مسن ایجاد کنند.

انواع آفازی

آفازی های غیر روان:

آفازی بروکا: همچنین به عنوان آفازی بیانی شناخته می شود، افراد مبتلا به آفازی بروکا در تشکیل جملات صحیح گرامری مشکل دارند و اغلب با عبارات کوتاه و تلگرافی صحبت می کنند. آنها ممکن است زبان را به خوبی درک کنند اما برای تولید گفتار معنادار تلاش کنند.

آفازی گلوبال: این شدیدترین شکل آفازی در سالمندان است. افراد مبتلا به آفازی گلوبال توانایی های زبانی محدودی در درک و بیان دارند. آنها ممکن است نتوانند به طور مؤثر صحبت کنند یا زبان را درک کنند.

آفازی حرکتی Transcortical: مشابه آفازی بروکا، افراد مبتلا به این نوع می توانند جملات کوتاه بسازند، اما ممکن است در شروع گفتار یا پاسخ به سؤالات مشکل داشته باشند.

آفازی های روان:

آفازی ورنیکه: آفازی ورنیکه که به آفازی دریافتی نیز معروف است، با گفتار روان اما بی معنی مشخص می شود. افراد با این نوع ممکن است در درک زبان مشکل داشته باشند و اغلب اصطلاحات تخصصی را تولید می کنند.

آفازی هدایتی: افراد مبتلا به آفازی هدایتی می توانند زبان را درک کنند و روان صحبت کنند، اما با تکرار مشکل دارند. آنها ممکن است کلمات را جایگزین کنند و در تکرار دقیق جملات مشکل داشته باشند.

آفازی آنومیک: آفازی آنومیک با مشکلات کلمه یابی مشخص می شود. افراد مبتلا به این نوع اغلب برای بازیابی کلمات خاص تلاش می کنند و ممکن است از زبان مبهم یا پیرامونی استفاده کنند.

آفازی حسی transcortical: مشابه آفازی Wernicke، افراد مبتلا به آفازی حسی transcortical گفتاری روان اما بی معنی دارند. با این حال، مهارت های تکرار آنها حفظ می شود.

بیشتر بخوانید :

فلج مغزی

گفتاردرمانی آنلاین

کاردرمانی آنلاین