آپراکسی گفتار در بزرگسالان
آپراکسی گفتار (AOS) یک اختلال گفتاری حرکتی است که بر توانایی فرد در تبدیل افکار خود به گفتار تأثیر می گذارد. این یک بیماری عصبی است که می تواند در بزرگسالان رخ دهد و به دلیل آسیب به بخش هایی از مغز که حرکت ماهیچه های مورد استفاده در گفتار را کنترل می کند، ایجاد می شود.
افراد مبتلا به AOS در برنامه ریزی و هماهنگی حرکات مورد نیاز برای تولید صداها و کلمات گفتاری مشکل دارند. این می تواند منجر به گفتار آهسته و پرتلاش شود که ممکن است متلاطم یا ناپیوسته باشد. برخی از افراد مبتلا به AOS ممکن است در ریتم و آهنگ گفتار نیز مشکل داشته باشند.
AOS با آفازی، که یک اختلال زبانی است که بر توانایی فرد در درک یا استفاده از زبان تأثیر می گذارد، متفاوت است. در حالی که AOS می تواند همراه با آفازی رخ دهد، آنها شرایط جداگانه ای هستند.
گفتار درمانی می تواند در بهبود تولید گفتار و ارتباطات مفید باشد.
علائم آپراکسی گفتار در بزرگسالان
علائم بسته به شدت بیماری می تواند متفاوت باشد. در اینجا برخی از علائم رایج وجود دارد:
- مشکل در شروع گفتار
- مشکل در هماهنگی حرکات مورد نیاز برای تولید صداها و کلمات گفتاری
- خطاهای متناقض در تولید گفتار
- گفتار آهسته و پر تلاش که ممکن است متلاطم یا نامرتب باشد
- مشکل در ریتم و آهنگ گفتار
- مشکل در بیان، مانند جایگزینی یک صدا با صدای دیگر یا حذف کامل صداها
- ناامیدی از صحبت کردن یا برقراری ارتباط
توجه به این نکته ضروری است که این علائم می تواند در سایر اختلالات گفتاری نیز وجود داشته باشد، بنابراین تشخیص صحیح از یک آسیب شناس گفتار و زبان بسیار مهم است.
دلایل و عوامل خطر
آپراکسی گفتار (AOS) در بزرگسالان به دلیل آسیب به بخش هایی از مغز است که حرکت عضلات مورد استفاده در گفتار را کنترل میکند. این آسیب می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:
سکته مغزی: سکته زمانی اتفاق می افتد که جریان خون به مغز قطع می شود و باعث مرگ سلول های مغز می شود. سکته مغزی می تواند به بخش هایی از مغز که گفتار را کنترل می کنند آسیب برساند و منجر به AOS شود.
آسیب مغزی تروماتیک: ضربه به سر یا آسیب های دیگر به مغز می تواند باعث آسیب به قسمت هایی از مغز شود که گفتار را کنترل می کنند و منجر به AOS شود.
بیماریهای عصبی دژنراتیو: بیماریهایی مانند بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) میتوانند باعث آسیب به بخشهایی از مغز شوند که گفتار را کنترل میکنند.
تومورهای مغزی: تومورهای مغز میتوانند رشد کنند و بر روی قسمتهایی از مغز که گفتار را کنترل میکنند فشار بیاورند و باعث آسیب شوند و منجر به AOS شوند.
عفونت ها: عفونت هایی مانند آنسفالیت یا مننژیت می توانند باعث التهاب در مغز شده و منجر به آسیب به قسمت هایی از مغز شود که گفتار را کنترل می کنند.
روشهای درمان آپراکسی گفتار در بزرگسالان
گفتاردرمانی می تواند در بهبود تولید گفتار و ارتباطات مفید باشد. در اینجا برخی از رویکردهای رایج مورد استفاده در گفتار درمانی برای آپراکسی آورده شده است:
بیان درمانی: این رویکرد بر تمرین صداهای گفتاری فردی و ایجاد کلمات و جملات طولانی تر تمرکز دارد.
لحن درمانی ملودیک: این رویکرد از آواز برای کمک به بهبود تولید و ریتم گفتار استفاده می کند.
درخواستهایی برای بازسازی اهداف آوایی عضلانی دهانی (PROMPT): این رویکرد از نشانههای لمسی برای کمک به فرد مبتلا به AOS برای هماهنگ کردن حرکات مورد نیاز برای گفتار استفاده میکند.
ارتباطات تقویتی و جایگزین (AAC): این رویکرد از ابزارهایی مانند تخته های ارتباطی یا دستگاه های الکترونیکی برای کمک به فرد مبتلا به AOS برای برقراری ارتباط موثرتر استفاده می کند.
علاوه بر این رویکردها، گفتار درمانی برای AOS همچنین ممکن است شامل تمرینهایی برای بهبود تنفس، کیفیت صدا و مهارتهای ارتباطی کلی باشد. برای افراد مبتلا به AOS مهم است که با یک آسیب شناس گفتار و زبان کار کنند تا یک برنامه درمانی فردی ایجاد کنند که نیازها و اهداف خاص آنها را برطرف کند.
گفتاردرمانی آنلاین
متخصصان ما در مرکز توانبخشی آنلاین ایران خدمات گفتاردرمانی آنلاین را برای عزیزانی که به هر دلیل امکان مراجعه حضوری به کلینیک گفتاردرمانی را ندارند ، ارائه می دهند.
بیشتر بخوانید :