تشخیص فلج مغزی
علائم و نشانه های فلج مغزی با گذشت زمان آشکارتر می شوند ، بنابراین ممکن است تا چند ماه تا یک سال پس از تولد تشخیص داده نشود. در برخی موارد که علائم و نشانه ها خفیف هستند ، ممکن است تشخیص بیشتر به تاخیر بیفتد.
اگر پزشک خانواده یا پزشک اطفال شما مشکوک به فلج مغزی فرزند شما باشد ، علائم و نشانه های کودک شما را ارزیابی می کند ، رشد و نمو را زیر نظر دارد ، سابقه پزشکی فرزند شما را بررسی می کند و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. ممکن است پزشک شما را به متخصصانی که در درمان کودکان مبتلا به بیماری های مغزی و سیستم عصبی آموزش دیده اند ، مانند متخصص مغز و اعصاب کودکان ، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی کودکان و متخصص رشد کودکان ارجاع دهد.
پزشک شما همچنین ممکن است مجموعه ای از آزمایشات را برای تشخیص و رد سایر علل احتمالی تجویز کند.
تست ها و آزمایش های تشخیص فلج مغزی
اسکن مغز ، فناوری های تصویربرداری مغز می توانند نواحی آسیب دیده یا رشد غیر طبیعی را در مغز آشکار کنند. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
MRI از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی برای تولید تصاویر سه بعدی یا مقطعی دقیق از مغز استفاده می کند. MRI اغلب می تواند ضایعات یا ناهنجاری های مغز فرزند شما را تشخیص دهد. این آزمایش بدون درد است ، اما پر سر و صدا است و تکمیل آن تا یک ساعت طول می کشد. به احتمال زیاد فرزند شما از قبل بیهوشی عمومی یا آرام بخش سبک دریافت می کند.
سونوگرافی جمجمه. این را می توان در دوران نوزادی انجام داد. سونوگرافی جمجمه از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر مغز استفاده می کند. سونوگرافی تصویر دقیقی تولید نمی کند ، اما ممکن است از آن استفاده شود زیرا سریع است و می تواند ارزیابی اولیه ارزشمندی از مغز را ارائه دهد.
الکتروانسفالوگرام (EEG) ، اگر مشکوک به تشنج در فرزند خود هستید ، EEG می تواند وضعیت را بیشتر ارزیابی کند و به تشخیص فلج مغزی کمک کند. تشنج می تواند در کودک مبتلا به صرع ایجاد شود. در آزمایش EEG ، یک سری الکترود به پوست سر کودک شما وصل شده است. EEG فعالیت الکتریکی مغز فرزند شما را ثبت می کند. معمول است که در الگوهای طبیعی موج مغزی در صرع تغییراتی ایجاد شود.
تست های آزمایشگاهی
آزمایش خون ، ادرار یا پوست ممکن است برای غربالگری مشکلات ژنتیکی یا متابولیکی مورد استفاده قرار گیرد.
آزمایشات تکمیلی ، اگر تشخیص داده می شود که فرزند شما مبتلا به فلج مغزی است ، به متخصصان ارجاع داده می شوید تا کودک خود را برای سایر بیماری هایی که اغلب با این اختلال مرتبط است آزمایش کنند.
نوع فلج مغزی بر اساس اصلی ترین اختلال حرکتی تعیین می شود ، اما چندین اختلال حرکتی می توانند با هم رخ دهند. شایع ترین نوع فلج مغزی ، فلج مغزی اسپاستیک است که شامل سفت شدن ماهیچه ها و رفلکس های اغراق آمیز است. انواع دیگر فلج مغزی شامل اختلالات حرکتی شامل تعادل و هماهنگی ضعیف (آتاکسیک) و مشکل در کنترل ماهیچه های ارادی (دیسکینتیک) است.
پس از تشخیص فلج مغزی ، پزشک شما ممکن است از ابزار مقیاس رتبه بندی ، مانند سیستم طبقه بندی عملکرد ناخالص حرکتی ، برای تعیین عملکرد و شدت تحرک ، حالت بدن و تعادل استفاده کند. این اطلاعات می تواند به انتخاب روش های درمانی کمک کند. کاردرمانی و گفتاردرمانی بخش مهمی از برنامه توانبخشی مبتلایان به فلج مغزی را شامل می شوند.
از آن جایی که اغلب کودکان مبتلا به فلج مغزی دچار مشکلات حرکتی عدیده ای هستند کاردرمانی در منزل یا کاردرمانی آنلاین یا گفتاردرمانی در منزل یا گفتاردرمانی آنلاین برای این کودکان بسیار مناسب است.
کلمات مرتبط :