علت دیر راه رفتن کودکان

آموزش راه رفتن به کودک تجربه ای است که برای یک عمر با شما خواهد ماند. برای بسیاری از والدین، اولین قدم‌ها بخشی از یک لحظه زودگذر است. پس از ماه‌ها وابستگی کامل به شما برای هر نیاز و هوس، اولین قدم‌ها نشان‌دهنده گامی بزرگ به سوی افزایش استقلال است.

به طور متوسط، نوزادان با رشد طبیعی بین 10-14 ماهگی شروع به راه رفتن می کنند. نوزادان مبتلا به بیش حرکتی مفاصل، تون عضلانی پایین، سندرم داون و نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا آمده اند یا مبتلا به اوتیسم هستند، اغلب دیرتر شروع به راه رفتن می کنند.

قاعده کلی این است که اگر نوزادی تا 18 ماهگی راه نمی‌رود، ارزیابی توسط متخصص اطفال یا متخصص کاردرمانی کودکان برای شناسایی چرایی راه‌ نرفتن نوزاد مهم است. این مشاوره باید شامل ارزیابی انعطاف پذیری و ثبات لگن باشد.

اگرچه سن راه رفتن مستقل مهم نیست، اما مهم است که نوزادانی که دیر راه رفتن را یاد می‌گیرند، تجربه زیادی در ایستادن، ایستادن با تکیه گاه و راه رفتن با نگه داشتن وسایل خانه داشته باشند. این فعالیت‌ها به شکل دادن به مفاصل لگن، تقویت عضلات پا، تمرین تعادل و ایجاد تجربه بصری در حالت ایستاده برای نوزاد کمک می‌کند.

علت دیر راه رفتن کودکان

نوزادان مبتلا به تاخیر رشد کلی و اختلالات ژنتیکی خاص که بر کنترل حرکتی تأثیر می گذارد، ممکن است در رسیدن به نقاط عطف حرکتی خود تاخیر داشته باشند. دلایل تاخیر در راه رفتن با مشکلات هماهنگی زمینه ای مرتبط با یک بیماری خاص مرتبط است، اما همچنین تحت تاثیر انگیزه حرکت و اکتشاف، و همچنین شلی مفاصل (بیش از حد متحرک) و سفتی یا ضعف عضلانی است که اغلب با شلی مفاصل همراه است.

نوزادان مبتلا به فلج مغزی و سایر مشکلات مغزی نوزادان اغلب دیر راه رفتن را یاد می گیرند. در صورت امکان این کودکان باید تحت مراقبت کاردرمانی کودکان باشند.

نوزادان نارس اغلب 1 تا 2 ماه دیرتر از حد معمول به نقطه عطف نشستن، ایستادن و راه رفتن می رسند، حتی اگر از سن اصلاح شده استفاده شود.

نوزادان مبتلا به بیش حرکتی مفاصل، تون عضلانی پایین و سندرم داون ممکن است برای رسیدن به نقاط عطف ایستادن و پیاده روی مستقل زمان ببرد. تأخیر با انگیزه حرکت و ضعف و سفتی عضلانی که با حرکت بیش از حد مفاصل مرتبط است مرتبط است.

نوزادان بسیار حساس و بسیار محتاط اغلب تمایلی به کشف راه های جدید برای انجام کارها ندارند و از منطقه راحتی خود خارج می شوند. آنها اغلب کمتر فعال هستند و انگیزه ندارند که خود را به سمت ایستادن بکشند و تعادل خود را با دست بردن به اسباب‌بازی‌ها به چالش بکشند.

نکات پایانی

هنگامی که کودک با راه رفتن مشکل دارد، به عنوان تاخیر رشد شناخته می شود. در حالت ایده آل، کودک باید تا زمانی که به 12 ماهگی برسد، راه رفتن را آغاز کند.

هنگامی که والدین تاخیر در راه رفتن کودک خود را مشاهده می کنند ، کمک گرفتن از یک متخصص کاردرمانی در سریع ترین زمان ممکن ضروری است، هیچ والدینی نباید با نگرانی رشدی خود احساس تنهایی کند. کار با یک متخصص کاردرمانی کودکان می تواند به شما آرامشی بدهد که برای مراقبت از فرزندتان نیاز دارید، بدون اینکه سوالی دائمی در مورد توانایی او برای پیشرفت داشته باشید.

کلمات مرتبط :

علت دیر راه رفتن کودکان – علت تاخیر در راه رفتن – دلایل تاخیر حرکتی در کودکان – کاردرمانی تاخیر راه رفتن – کاردرمانی در منزل – کاردرمانی آنلاین برای کودکان