لالی انتخابی (SM) یک اختلال اضطرابی است که کودکان را در موقعیت های مدرسه و جامعه بی زبان می کند، در حالی که صحبت کردن آنها در خانه آنها در محدوده طبیعی است (به شرطی که فقط والدین و خواهر و برادر حضور داشته باشند).
این وضعیت بدون درمان، کودکان را از شرکت در محیطهای آموزشی به شیوهای معمولی منع میکند، مربیان آنها را قادر به ارزیابی دقیق پیشرفت آنها نمیکند و ممکن است منجر به روابط اجتماعی غیرعادی یا کوتاهمدت با همسالان شود.
این اختلال معمولاً در دوران کودکی شروع می شود و در صورت عدم درمان، می تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد.
یک کودک یا بزرگسال مبتلا به لالی انتخابی از صحبت کردن در زمانهای خاص امتناع نمیکند یا تصمیم نمیگیرد که صحبت کند، آنها به معنای واقعی کلمه قادر به صحبت کردن نیستند.
انتظار برای صحبت با افراد خاص باعث ایجاد یک واکنش انجماد همراه با احساس وحشت می شود، مانند یک مورد بد ترس از صحنه، و صحبت کردن غیرممکن است.
با گذشت زمان، فرد یاد میگیرد که موقعیتهایی را که این واکنش ناراحتکننده را برمیانگیزد پیشبینی کند و تمام تلاش خود را برای اجتناب از آنها انجام دهد.
با این حال، افراد مبتلا به لالی انتخابی میتوانند آزادانه با افراد خاصی مانند خانواده و دوستان نزدیک صحبت کنند، در حالی که هیچ کس دیگری در اطراف نیست تا واکنش انجماد را تحریک کند.
این اختلال از هر 140 کودک خردسال یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. در دختران و کودکانی که در حال یادگیری زبان دوم هستند، مانند آنهایی که اخیراً از کشور محل تولد خود مهاجرت کرده اند، شایع تر است.
درمان SM یک فرآیند فعال است و شامل تمرین خانگی مهارت ها در خارج از جلسات خواهد بود. والدین ما به شدت درگیر درمان هستند و یاد میگیرند که در کمک به کودکان خود در مکانهایی که در حال حاضر غیرکلامی هستند، مؤثر باشند.
علائم لالی انتخابی
این اختلال معمولاً در اوایل کودکی، بین سنین 2 تا 4 سالگی شروع میشود. اغلب زمانی که کودک شروع به تعامل با افراد خارج از خانواده خود میکند، مانند زمانی که کودکستان یا مدرسه را شروع میکند، متوجه میشود.
علامت هشدار اصلی تضاد قابل توجه در توانایی کودک برای درگیر شدن با افراد مختلف است که با سکون ناگهانی و حالت صورت یخ زده مشخص می شود زمانی که انتظار می رود با فردی که خارج از منطقه راحتی او صحبت می کند، صحبت کند.
آنها ممکن است از تماس چشمی اجتناب کنند و علائمی همچون موارد زیر را نشان می دهد :
- عصبی، ناآرام یا از نظر اجتماعی ناجور
- بی ادب، بی علاقه یا عبوس
- در جمع به والدین خود می چسبند
- خجالتی و گوشه گیر
- سفت، تنش یا با هماهنگی ضعیف
- لجباز یا پرخاشگر، عصبانیت زمانی که از مدرسه به خانه باز می گردند، یا عصبانی شدن در هنگام صحبت کردن با والدین
- کودکان با اعتمادبهنفستر با لالی انتخابی میتوانند از حرکات برای برقراری ارتباط استفاده کنند، برای مثال، ممکن است سرشان را برای «بله» تکان دهند یا برای «نه» سرشان را تکان دهند.
- اما کودکانی که به شدت آسیب دیده اند تمایل دارند از هر گونه ارتباطی – گفتاری، نوشتاری یا اشاره ای – اجتناب کنند.
- برخی از کودکان ممکن است با چند کلمه پاسخ دهند یا ممکن است با صدایی تغییر یافته مانند زمزمه صحبت کنند.
گفتاردرمانی با ارائه راهکارهایی می تواند به بهبود این اختلال در کودکان کمک کند ، برای دریافت خدمات گفتاردرمانی کودکان می توانید به کلینیک گفتاردرمانی مراجعه کنید یا از خدمات گفتاردرمانی آنلاین متخصصان ما بهره مند شوید.
کلمات مرتبط :
گفتاردرمانی آنلاین – موتیسم – هزینه گفتاردرمانی آنلاین – گفتاردرمانی انلاین – کاردرمانی آنلاین