گفتاردرمانی آپراکسی گفتار توسط متخصصان ما بصورت گفتاردرمانی آنلاین و گفتاردرمانی در منزل برای عزیزانی که امکان مراجعه حضوری به کلینیک گفتاردرمانی ندارند ارائه می شود.
آپراکسی گفتار که به نام آپراکسی کلامی یا دیسپراکسی نیز شناخته می شود، یک اختلال گفتاری عصبی است که بر توانایی فرد در هماهنگی و اجرای حرکات دقیق مورد نیاز برای تولید گفتار تأثیر می گذارد. این یک اختلال گفتاری حرکتی است تا یک اختلال زبانی یا در نتیجه ضعف عضلانی.
در افراد مبتلا به آپراکسی گفتار، مغز در برنامه ریزی و هماهنگی حرکات ماهیچه ای لازم برای تولید دقیق گفتار مشکل دارد. این می تواند منجر به خطاهای متناقض در تولید صدای گفتار، مشکل در ترتیب و زمان بندی صداها، و مشکل با ریتم و عروض گفتار شود. شدت آپراکسی گفتار می تواند بسیار متفاوت باشد و از خفیف تا شدید متغیر باشد.
علل آپراکسی گفتار می تواند شامل آسیب یا آسیب مغزی باشد، مانند سکته مغزی، آسیب مغزی تروماتیک، تومورهای مغزی یا شرایط عصبی دژنراتیو. در برخی موارد، علت ممکن است ناشناخته باشد (آپراکسی ایدیوپاتیک گفتار). ممکن است هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ دهد.
گفتاردرمانی آپراکسی گفتار موثرترین روش درمان این اختلال شایع است که توسط متخصصان ما در مرکز گفتاردرمانی آنلاین ایران ارائه می شود.
علائم و نشانه ها
- خطاهای متناقض: ممکن است فرد هنگام تلاش برای گفتن یک کلمه چندین بار اشتباهات متناقض داشته باشد.
- مشکل در تقلید صداهای گفتاری: ممکن است در تقلید یا تولید صداهای گفتاری خاص مشکل داشته باشند.
- اختلال در ریتم و عروض: گفتار آنها ممکن است دارای ریتم غیر طبیعی، الگوهای استرس یا آهنگ صدا باشد.
- گفتار پرتلاش: ممکن است در حین صحبت کردن، تلاش یا تقلای آشکاری از خود نشان دهند.
- گفتار ساده شده: آنها ممکن است کلمات را ساده کنند یا صداهای ساده تر را جایگزین صداهای پیچیده تر کنند.
- افزایش خطا با کلمات یا عبارات طولانی تر یا پیچیده تر.
- آگاهی از خطاها: ممکن است از مشکلات گفتاری خود آگاه باشند و ناامیدی یا آگاهی از چالش های ارتباطی خود را نشان دهند.
تشخیص آپراکسی گفتار شامل ارزیابی کامل توسط آسیب شناس گفتار-زبان (SLP) متخصص در اختلالات گفتار حرکتی است. متخصص گفتاردرمانی مهارت های تولید گفتار، حرکات حرکتی دهان و سایر عوامل مرتبط با هماهنگی و برنامه ریزی گفتار را ارزیابی می کند.
گفتاردرمانی آپراکسی گفتار
درمان آپراکسی گفتار معمولاً شامل گفتار درمانی با SLP است. رویکردهای درمانی ممکن است شامل تمرین صداهای گفتاری خاص، استفاده از تکنیک‌هایی برای بهبود هماهنگی و برنامه‌ریزی گفتار، و ترکیب استراتژی هایی برای بهبود مهارت های ارتباطی کلی باشد. درمان اغلب بر اساس شدت و نیازهای خاص فرد فردی است.
توجه به این نکته مهم است که اگرچه گفتار درمانی می تواند مفید باشد، آپراکسی گفتار ممکن است در همه موارد به طور کامل درمان نشود. شدت بیماری و پاسخ فردی به درمان می تواند متفاوت باشد. درمان مداوم، حمایت و راهبردهای ارتباطی – انطباقی ممکن است برای کمک به افراد مبتلا به آپراکسی گفتار برای بهبود توانایی های ارتباطی خود ضروری باشد.
هدف درمان بهبود تولید گفتار، افزایش درک و افزایش مهارت های ارتباطی کلی است.
متخصصان گفتاردرمانی (SLPs) اغلب از تمرینات خاصی برای هدف قرار دادن هماهنگی و برنامه ریزی حرکات گفتار استفاده می کنند. این تمرینات ممکن است بر روی تمرین صداهای گفتاری فردی یا ترکیبات صدا تمرکز کنند. درمانگر نشانه های دیداری و شنیداری را برای کمک به فرد در تولید حرکات و صداهای صحیح ارائه می دهد.
متخصص گفتاردرمانی ممکن است از اعلان ها و نشانه های مختلفی برای تسهیل تولید گفتار دقیق استفاده کنند. اینها می توانند نشانه های بصری مانند حرکات دست، آینه ها یا کارت های نشانه نمایش تصاویر یا کلمات نوشته شده باشند. نشانه‌های شنیداری، مانند ضربه زدن ریتمیک یا نشانه‌های کلامی، ممکن است برای هدایت زمان‌بندی و ترتیب حرکات گفتار نیز مورد استفاده قرار گیرند.
متخصص گفتاردرمانی ممکن است از تکنیک هایی استفاده کند که شامل آموزش افراد می‌شود که چگونه لب ها، زبان و فک را برای صداهای گفتاری خاص قرار دهند. با تمرین این مکان های خاص، افراد می توانند توانایی خود را برای تولید صداهای صحیح بهبود بخشند.
آپراکسی گفتار اغلب بر ریتم، الگوهای استرس و آهنگ گفتار تأثیر می گذارد. SLP ها ممکن است تمرین ها و فعالیت هایی را در در نظر بگیرند که این جنبه های ارتباطی را هدف قرار می دهند. این می‌تواند شامل تمرین الگوهای استرس، استفاده از نشانه‌های ریتمیک یا درگیر شدن در فعالیت‌هایی باشد که ریتم گفتار طبیعی را تقویت می‌کنند.
بیشتر بخوانید :